در روزهای سخت ابتدای جنگ تحمیلی که وضعیت خاصی بر جبهه ها حاکم بود و وزیر دفاع جمهوری اسلامی شهید عارف دکتر چمران همانند یک بسیجی و رزمنده در مناطق عملیاتی و خطوط مقدم گام نهاد و ستاد ارتش های نامنظم را سازماندهی کرد تا بتواند با حملات چریکی مقطعی و شبیخون به متجاوزان بعثی صهیونیستی آنها را زمین گیر کرده و مانع پیشروی آنان بدرون خاک میهن اسلامی بشود .

او با سن و سال کم بهر ترتیبی بود خود را به ارتش نامنظم ملحق کرد و تنها بسیجی مسجد ابالفضل (ع) بود که در محضر فرمانده توانای سپاه توحید رزم را آموخت و ارتباط روحی و معنوی خاصی با شهید چمران برقرار ساخت و در حین جنگ از سجایای اخلاقی و عرفانی آن عزیز شهید بهره های فراوان جست .

در شبیخونهای بسیاری بهمراه نیروهای فوق بر بعثیان متجاوز تاخت و از آنها تلفات بسیاری گرفتند بگونه ای که معادلات دشمن در فتح سه روزه خوزستان به خواب آشفته ای بدل شد .

ظاهری ساده و چهره ای محجوب داشت . وقتی از جبهه برمی گشت بچه ها بدورش حلقه می زدند تا از عملیاتهای مختلفی که در آن شرکت کرده بود برایمان سخن بگوید .اتکاء بخدا و آرزوی پیروزی در تکه کلامش موج می زد . به لباس رزم افتخار میکرد و تا در شهر بود نیز آنرا از تن بیرون نمیکرد . پس از شهادت غریبانه عارف بزرگ شهید دکتر چمران بشدت احساس دلتنگی میکرد و از جان افسوس می خورد که چرا نظام اسلامی این مرد بزرگ را از دست داد .

بیش از پیش مترصد حضور در جبهه بود و کمال خود را در حضور در جبهه جستجو میکرد و همواره از شهدا ذکری بر زبانش جاری بود .

آنگاه که امت اسلامیمان سرمست از غرور فتح شهر خون و شهادت خرمشهر قهرمان بودند خبر شهادت چریک بسیجی مسجد ابالفضل (ع) کیان شهید ابراهیم عرب را فاتحانه از جبهه آوردند و او که همه چیز خود را وقف جبهه و جنگ بفرمان امام عزیزمان کرده بود ثمره اش را چید و با شهادت وارد بهشت برین شد.

روح عزیزش در اعلی علیین شاد باد